Assen 14-4-2018
Na een kleine week zijn we weer terug op het heilige asfalt van het TT-circuit. We komen vrijdag avond aan in de paddock en gaan op zoek naar een plekje waar we ook eenvoudig stroom hebben. Dat het een stuk drukker is als bij de ZAC wisten we al wel, maar wat heet. We staan onderhand op de Veenslang met ons kampement… Omdat we vrij laat zijn aangekomen, doen we het inschrijven en keuren op de 14e in de ochtend.
Na een praatje in pitbox 20 bij onze vrienden van 555-racing, Team Cooksupport en Raceteam Bollenstreek duiken we onze slaapzak in.
De 14e worden we wakker na een wat onrustige nacht, maar gelukkig wel uitgerust. Na het ochtendritueel (slaaptent inpakken en ontbijten) komt de rest van het team aan. We gaan inschrijven en laten de motor keuren. Alles is in orde en we komen moeiteloos door de keuring.
Als de motor terug is gaan de bandenwarmers erop en hebben we tot 10:00u wanneer de vrije training start.
Fotocredits: Lourens van Urk
10:00u 1e training – 18 minuten
Omdat we geen pitbox hebben, komen we vanuit de paddock de baan op. Niks mis mee, maar we staan op een plek waar we het licht niet zien. Dus we moeten het op de klok doen. Als ik aan kom rijden is het hele veld al de baan op. Het is nog vrij fris, maar ik probeer wel gelijk een goed ritme te pakken. In de 4e ronde schiet ik uitkomen Meeuwenmeer naast de baan. Op dat moment geef ik mijzelf de schuld, omdat ik niet de juiste kijktechniek zou hebben toegepast.
Ik stuur terug de baan op en rijd nog 3 ronden, waarvan de laatste een 1:51,18. Zo, de tijden van maandag komen al in de buurt, maar vooraan rijden ze al 42ers… pffff, stelletje mafketels… Tijdens het rijden merk ik wel dat ik erg lang moet wachten voordat ik op het gas kan gaan en als ik het gas aanraak, loopt de motor direct wijd.
Fotocredits: Lourens van Urk
11:48u 2e training – 18 minuten
Na wat aanpassingen aan de motor gaat de tweede training van start en ik besluit een proefstart te maken, voordat ik de baan op rijdt. Mijn eerste startje met de 2010 R1 bevalt me prima en ik kom prima van de plek.
Als ik de baan op stuur en achterom kijk zie ik Jolanda#48 al aan komen stormen. Die moesten we maar even de ruimte geven en voor de Ossebroeken komt ze onder me door. Ik hoop even aan te pikken, maar bij de Bult ben ik alweer gelost. Tijdens het rijden merk ik dat de aanpassingen de goede kant op vallen en kan wat makkelijker aan de tijden komen. In de eerste 4 ronden “zakken” die naar de 51,2, waarna er de laatste 3 ronden een gele en olie vlag hangt in de Ruskenhoek. Hierdoor is er geen verbetering van tijd meer mogelijk.
Ik baal als een stekker, omdat ik vorig jaar gemakkelijk 48ers en zelfs 47ers kon rijden.
Voor de race besluiten we nog wat aanpassingen te doen aan het rijwielgedeelte.
Fotocredits: Lourens van Urk
14:35u Race – 14 ronden(!)
Vlak voor de race is er een briefing m.b.t. het geluid wat we met z’n alle produceren. De OW Cup staat onder druk van het circuit en heeft een aantal goede en effectieve maatregelen getroffen om iedereen aan de regels te houden. Met onze R1 hebben we niks te vrezen met een 95dB, ten opzichte van de limiet van 101dB statisch. Als we echter uit de briefing komen, moeten we even opschieten omdat de race over ca. 20 minuten aanvangt.
We mogen in box 20 opstellen, zodat we vanuit de pits kunnen aansluiten. Dank hiervoor mannen!!!
Als het licht op groen springt gaat het feest beginnen. Ik rijd als 2e de baan op, wat wel erg vroeg is, aangezien ik toch achteraan moet opstellen. De rest van het veld (op Nigel Walraven na) rijdt een relatief langzame opwarm ronde. Als iedereen op zijn plek staat heb ik het hele veld voor me. Dat is even wat anders dan de laatste 3 jaar, waar we steeds op de 1e of 2e rij stonden. Als het licht uit gaat kom ik goed weg en kan een plek of 3 pakken. Achterin het veld is het echter flink dringen geblazen en uitkomen Haaarbocht zit ik achter Frank#555. Die is wat voorzichtig en ingaan Strubbe besluit ik onder hem door te duiken. Op de Veenslang is het wederom dringen geblazen en Frank#555 en Willem#96 komen me voorbij. Naar mijn idee gaat het allemaal nog vrij voorzichtig, maar na de Ruskenhoek gaat het tempo omhoog en Frank#555 en Willem#96 gaan in de aanval. Vanaf dat moment ben ik zelf wat te voorzichtig en zie ik beide verdwijnen. Vanaf ronde 4 kom ik in een ritme en draai ik constant 50ers. Vervolgens 2 ronden 49,9, waarna er weer 50ers op het bord staan. Ik ben in gevecht met Michel#40 en Erwin#43. Totdat Michiel#77 een stukje voor ons en daardoor(?) Michel#40 zich verremmmen voor de Haarbocht. Voor me zie ik Ruud#141 op een Panigale rijden en probeer hem binnen te hengelen. Dit lukt aardig, maar plots komt Erwin#43 onder me door. Het lijkt erop dat hij Ruud#141 aan gaat vallen, maar plots begint hij wat terug te vallen. Dan, uitkomen Strubbe valt hij helemaal stil. Ruud#141 is inmiddels weer wat verder uitgelopen en kan ik niet meer terug halen. In de 10e ronde word er driftig met blauwe vlaggen gezwaaid. Als ik achterom kijk zie ik een witte fiets rijden en besluit de bochten wat wijder aan te snijden, zodat er ruimte is om in te halen. Een ronde later kijk ik nog eens en zie ik ook de #1 van Nigel. Daar gaan we dan maar even goed voor aan de kant en op de Veenslang houd ik links, steek rechts mijn voet uit en laat Meneer Walraven er ruimschoots langs… maarrrrrr Michel#40 maakt gebruik van het moment en blaast me ook voorbij. “Ja zeg, maar dat was niet de bedoeling…”
Direct ga ik in de achtervolging en een ronde later duik ik in de Bult onder hem door, om uiteindelijk na 13 ronden als 17e over de streep te komen, met toch best een voldaan gevoel.
Fotocredits: Lourens van Urk
We hebben tijdens de race kunnen knokken met de staart van het veld, iets wat ik na de trainingen niet had gedacht. Voor een tweede keer op de R1 mogen we niet al te veel mopperen, maar er is wel duidelijk werk aan de winkel. In de laatste ronden van de race merk ik dat ik ‘log’ sturen aan het compenseren ben, door (te) vroeg in te sturen. Dat werkt voor geen meter en kost alleen maar meer tijd, dus hier gaan we een oplossing voor zoeken.
28 april staat alweer de tweede race voor de deur, dus tussendoor moeten we ook nog even gas geven. Ondanks de wat tegenvallende rondetijden, mogen we best tevreden zijn met ons debuut in de Supercup 1000 op een vrijwel onbekende motorfiets.
Ik wil het team bedanken voor de inzet en de geweldige sfeer die er heerst.
Verder natuurlijk dank aan de sponsoren die ons ondersteunen:
Motorcentrum Almere
Motodecal
Stickerloods
Flevohost
