10 september, ZAC Assen
Iets korter op de voorgaande race dan afgelopen winter gepland, was daar
op 10 september race 6a. Onze eigen paasraces, die aan het begin van het jaar waren afgelast, werden ingehaald. In zeer natte omstandigheden, dat wel. Op 9 september in de avond om half 12 zou het beginnen te regenen en rond half 2 de volgende dag zou dat pas stoppen.

Voor de vrije training was de bandenkeus simpel, “full wets”, oftewel regenbanden monteren.
De race cup zou als 3e sessie de baan op gaan, dus we hadden de tijd om alles gereed te maken. Op het gemak de velgen wisselen en 20 minuten voor aanvang van de training de motor even warm laten draaien. En toen…. op het moment dat ik naar het Parc Fermé wilde rijden startte de motor niet. Een poging om hem even aan te duwen strandde ook…. Sta je dan te stomen met al je regenuitrusting aan…. Na wat hulp bleek de accu plat en hebben we de fiets uiteindelijk gestart met behulp van startkabels. Na kort overleg met de organisatie kon ik bij een andere sessie mijn vrije training inhalen en uiteindelijk een 2:13,296 rijden.

Voor de kwalificatie hingen we de accu aan de lader om te voorkomen dat de motorfiets weer niet wilde starten. In ‘mijn’ vrije training voelde de motor goed aan en het vertrouwen groeide iedere ronde. In de kwalificatie zouden we er echter een schepje bovenop moeten doen, gezien de rondetijd. Bij het uitrijden van de pits reed #114 voor me en ik besloot aan te pikken.
Hij reed iets harder, dus ik kon me mooi aan zijn tempo optrekken. Helaas ging in de 4e ronde #19 onderuit in Duikersloot, waardoor er een aantal ronden een gele vlag werd getoond. In de 5e ronde van 10 reed ik mijn snelste ronde met een 2:10,158 en tevens een nieuw PR in de regen. Met deze tijd kwalificeerde ik mij als 7e, echter op 3,8 seconde van de nummer 1.

Vanwege de lage opkomst besloot de organisatie om in de middag 2 races van 10 ronden voor te stellen i.p.v. de 3 races van 8, 8 en 6 ronden. Hiermee ging men unaniem akkoord en we zouden dus 10 rondjes rijden in beide races. Aan de motorfiets hoefde niets te veranderen, het gevoel was goed en het vertrouwen groot.
Toen de rode lichten uitgingen had ik zoals gewoonlijk weer een waardeloze start en kwam er zeker drie man voorbij. Na een wat voorzichtige openingsronde had ik wat posities goed te maken, maar kon ik wel een een lekker ritme komen. Ronde 2, 3 en 4 maakte ik posities goed, maar op het moment dat ik aansluiting zou maken bij #114 kregen we twee ronden lang een code 60 voorgeschoteld i.v.m. een crash wederom in Duikersloot. In ronde 7 kregen we een groene vlag en ging de opmars voort. In de Ruskenhoek en Stekkenwal en Meeuwenmeer t/m start/finish was ik sneller dan #114. Vanaf start/finish t/m de Veenslang en vanaf de Bult t/m het Meeuwenmeer verloor ik tijd. Echter in de laatste ronde reed ik 1,5 seconde sneller en bij het insturen van de GT zat ik #114 op zijn achterwiel. Helaas kon ik er voor de GT niet meer langs komen, dus ik besloot om het bij het accelereren naar start/finish te proberen, maar kwam 0,118 sec te kort op de streep op plek 5 en werd dus 6e. Maar met een nieuw PR in de regen van 2:04,532 een geslaagde race!

De tweede race zou een droge worden volgens buienradar. Na kwart voor drie zou geen regen meer vallen en ruim een uur later was onze tweede race. Dat betekende dus dat de Dragon Supercorsa’s weer gemonteerd konden worden voor op een droge baan. Althans, op twee riviertjes in de Strubbe na dan. In de opwarm ronde konden we deze van dichtbij bekijken en het waren twee “tricky” punten waar je niet teveel hellingshoek moest hebben.
Na een betere start als de eerste race, verloor ik wel weer een 4-tal posities. Bij het uitkomen van de Strubbe kon ik 1 plek goed maken, omdat #114 er bijna af ging met een highsider. Gelukkig ging het net goed en bleef hij zitten om de volgende ronde snoeihard weer voorbij te komen. Aanpikken had deze keer niet veel nut, al kon ik de derde ronde zijn tempo volgen. Helaas zou ik de 4e en 5e ronde 2 seconden per ronde verliezen en ik was de aansluiting dan ook kwijt. Vanaf de 6e ronde reed ik 7e en zag in de verte #114 en #62 rijden, maar zag de afstand alleen maar groter worden. De laatste ronden zou ik wel blijven aanzetten, omdat ik dacht dat er wat rijders vrij kort achter me reden, maar op de finish bleek dat ik in een niemands land reed. Een 7e plek en een snelste ronde van 1:52,312 (ondanks de riviertjes in de Strubbe) was ik erg tevreden.

Seizoen 2013 is ten einde. Alle PR’s met de 600 zijn gesneuveld en de R1 gaat na iedere aanpassing aan de vering nog altijd steeds beter sturen. De doelstelling om op Assen onder de 1:50 te rijden is helaas niet bereikt, maar blijft gewoon staan voor volgend seizoen.
Ik wil alvast de sponsoren van 2013, te weten Tengtools, Racing Bikes, Trunk Body Media en Flevohost, bedanken voor hun bijdrage aan ons race seizoen.

Assen, 26 augustus. Race 4 voor JFB-Racing
Na een prettige nachtrust was het op 26 augustus weer zo ver. We mochten weer los op het toch wel geliefde TT-circuit van Assen. Na de laatste races op Zolder werd er heel erg uitgekeken naar deze dag. Voornamelijk omdat we als doel (en verwachting) hadden ons oude PR met de 600 te verpulveren.

De vrije training voor de race cup stond om 10 uur op het programma. We konden ’s ochtends dus rustig aan doen. Best prettig als je niet bepaald een ochtend mens bent!
Een paar kleine aanpassingen aan de vering zou het gevoel wat we op circuit Zolder hadden nog meer moeten verbeteren. Vol goede moed ging ik dan ook de baan op om 10:00u.
Zoals gewoonlijk was het hele veld al onderweg, dus we zaten heerlijk in de ruimte. Halverwege de training had ik 1 iemand in te halen bij de Geert Timmer chicane en precies op dat moment kwam ook Nelson Rolfes ( ONK rijder ) voorbij flitsen. Buitenom, met de knie over de grond en in de linkerknik bij mijn voorganger buitenom. Belachelijk hoe makkelijk dat hard rijden dan lijkt als dat soort meneren voorbij komen, maar altijd heel mooi om zo dichtbij te kunnen zien!
Aan het einde van de training had ik met een lekker gevoel mijn rondjes gedraaid, wat bleek.
Met een nieuw PR van 1:50,236 in ronde 7 van 8 en een 7e positie!

Dat zag er interessant uit voor de kwalificatie! Als ik me genoeg kon verbeteren in die sessie kon ik weleens bij de eerste 15 van start gaan. Jammer genoeg maakte ik de klassieke fout door te gaan pushen, wat helaas niet resulteerde in een snellere rondetijd. Sterker nog, de tijd in de kwalificatie was met een 1:50,937 een heel stuk slechter dan de gereden tijd in de vrije training.
Achteraf bleek de bandenspanning te hoog geweest, waardoor de achterkant op een aantal plekken aan glijden ging. Op een gegeven moment zo behoorlijk dat in Madijk ( de knik na de Haarbocht ) de achterkant aanzienlijk opzij gleed! Best gaaf, maar niet goed voor de rondetijd!
Ik zou de race dan ook als 22e starten, maar putte hoop uit het feit dat de rondetijden vanaf P9 tot en met P23 allemaal binnen 1 seconde van elkaar af lagen.

Voor race 1 de bandenspanning op de juiste waarde instellen, klikje compressie erbij op de voorvork en knalluh als een malluh!
Helaas zou ook deze sessie weer anders verlopen als vooraf gepland. In de eerste ronde viel ons aller BuuK #18 stil bij het uitkomen van de Ossebroeken. Er reed links van mij een treintje van 3 man, dus ik koos in een ‘split second’ voor de rechterkant langs BuuK #18. Op datzelfde moment zocht hij ook de rechterkant om voor het achterop komende veld aan de kant te gaan, precies op het moment dat ik er langs wilde duiken. Een volmondig **t en we botsten tegen elkaar aan. Rollende door de Strubbe keek ik achterom en zag dat BuuK gelukkig nog op zijn motor zat.
In eerste instantie voelde alles prima en ik draaide dan ook het gas open om de verloren posities weer goed te maken. Na een paar rondjes merkte ik een schrapend geluid op in de bochten en niet veel later zag ik mijn linker kuipdeel heen en weer wapperen. Hmmm, en nu?!
Ik besloot door te rijden, met 1 oog op de marshalls gericht, enigszins wachtende op een zwarte vlag met oranje stip (stoppen i.v.m. technisch defect).
Deze kwam niet en in de laatste paar ronden kon ik nog twee plaatsen goed maken. P20 was het geworden met een 1:50,529.

Voor race 2 hadden we dus wat reparatie werk te doen. Na wat kijken besloot ik met Ductape aan de slag te gaan en de kuip aan de onderkuip vast te plakken. Zo voor de race leek alles fatsoenlijk vast te zitten en race 2 gingen we wederom voor een goed resultaat. Mijn start was zoals gewoonlijk weer niet ‘je van het’ en ik zat in de eerste ronde weer behoorlijk in het gedrang. Na een toch wel fatsoenlijke eerste twee ronden kregen we een code 60 vanwege een stevige crash in de Ruskenhoek (die zijn daar altijd stevig met dergelijke snelheden). Gedurende de 3e ronde zagen we dat er in de Strubbe ook een crash was geweest en uiteindelijk zouden we code Rood krijgen.
Na een tijd wachten in de pits straat zouden we een herstart krijgen over 5 ronden, vanaf de originele startposities. Een kans om mijn verprutste start te verbeteren dus.
Helaas, ook deze start ging niet erg lekker en tot overmaat van ramp begon de kuip ook weer driftig te klapperen… De herstart zouden we afsluiten als 21ste, met een snelste tijd van 1:52,389.

Na een veelbelovende vrije training viel de rest van de dag toch behoorlijk tegen. Ik had verwacht dat ik “wel even” onder de 1:50 zou gaan rijden, maar achteraf is het TT-circuit niet een baan waar je “wel even” onder de 1:50 duikt als je op een dikke 1000 zit. De vering lijkt er toch ook nog niet helemaal, dus daar zullen we ook nog even flink over gaan nadenken.
Voor de komende wedstrijd op 10 september zullen we ook wat reparaties moeten doen, en we zullen nog een plan bedenken om toch onder de 1:50 te komen, mits het droog is natuurlijk.