Assen, 11 augustus 2014

ZAC race nummer 4 voor het JFB-Racing team stond op het programma, na een week geleden nog op de Nürburgring te zijn geweest. Wat in de aanloop naar de 11e een dag met stabiel weer te leek gaan worden volgens buienradar, draaide uit op een typische dag op Assen met veel wisselvalligheid, vooral in de ochtend.

Om 9:20u stond de vrije training in de planning, dus we hadden ’s ochtends behoorlijk wat tijd om de zaakjes voor elkaar te maken. Het leek er op dat we onze training op een opdrogende baan zouden rijden, dus de droogweer wielen konden gewoon gemonteerd blijven.
Jammer genoeg zou het bij aanvang van de sessie beginnen te spetteren, waardoor de baan niet echt droger kon worden. De eerste drie rondjes deed ik rustig aan, om in de vierde ronde wat aan te gaan zetten. Uitkomen Haarbocht zwabberde de achterkant al alle kanten op en een ronde later hield ik het voor gezien. De vrije training is altijd fijn om even wakker te worden en aangezien we de vering behoorlijk voor elkaar hebben viel er ook niks meer uit te proberen.
Kortom, alles te verliezen en niets te winnen in deze sessie, dus de pits in.

De kwalificatie zou om 11:00u los gaan en aan de hand van buienradar leek het een droge sessie te worden. Geen rede voor paniek dus, maar net op het moment dat de sessie begon, kwam er ook weer een bui over het circuit heen….. We hadden geen tijd meer om regenbanden te steken, dus wederom met de droogweer banden de baan op. De eerste paar ronden was het nog te doen, maar in de Zuidlus begon het steeds harder te regenen. Ik bleef nog zo lang mogelijk doorrijden, voor het geval er in de middag ook weer een dergelijke situatie zou ontstaan. Maar in de 7e ronde werd het me toch te nat op de baan en stuurde ik wederom de pits in, net op het moment dat de sessie ook afgevlagd werd.
Een 12e positie was mijn deel, met een tijd van 2:14,4

Om 13:35u zou de eerste race van start gaan en de grote vraag was natuurlijk of dat een droge of natte race zou worden. Gelukkig zouden de regenwolken behoorlijk overwaaien en we begonnen de eerste race zowaar met hier en daar blauwe lucht.
Ik had voor mijn doen eens een goede start en kon me de eerste ronde rond P12 handhaven, met zicht op de kopgroep. Na de eerste ronde miste #555 de Haarbocht volledig en kwam achter me de baan weer op, echter in dezelfde ronde zou de latere winnaar #73 me snoeihard voorbij komen voor het Meeuwenmeer… Voor ons reed een groepje met o.a. #344 waar ik enigszins mee naar toe kon liften. In de derde ronde kon ik #344 voorbij steken bij het insturen van de linker Ruskenhoek, waarna ik de jacht op #134 kon inzetten. Iets te enthousiast waarschijnlijk, want bij het uitkomen van het Meeuwenmeer zou ik op het kunstgras terechtkomen en een positie verliezen aan #999 die ook aan een opmars bezig was. Verbazingwekkend genoeg kwam #344 niet voorbij, omdat hij het gas dicht had gedraaid om mij bij een eventuele valpartij nog te kunnen ontwijken (de achterkant bleef niet in lijn met de voorkant op het kunstgras)… Maar goed, het gas er weer op, we moesten verder naar voren komen! Ik kon mijn ritme redelijk herpakken en zou in de volgende ronde redelijk vlot inlopen op #134 (of hij viel wat terug 😉 ). Bij de GT aangekomen zat ik in ieder geval op zijn achterwiel.
In het midden van de bochten was hij iets langzamer en bij het uitkomen van de Strubbe zat ik aan de buitenkant naast hem. Maar dat paste niet, dus moest iets inhouden. Dat gaf #344 de gelegenheid om naast mij te komen, maar gelukkig was dat aan de buitenkant voor de Ruskenhoek en ik kon mijn positie succesvol verdedigen. Hierdoor kwam ik zo mooi uit, dat ik #134 bij het insturen van de Stekkenwal voorbij kon prikken. Dat was mooi, want dan kon ik direct een gaatje proberen te slaan in de Zuidlus, wat lukte. Twee ronden later zou #148 me in de Strubbe voorbij steken. Ik probeerde nog terug te vechten de Ruskenhoek in, maar dat ging jammer genoeg net niet. Enkele ronden later zou ik me voor de Haarbocht nog een keer verremmen (waarschijnlijk door de wind in de rug) en buiten de baan raken, maar verloor daarbij geen positie. Hoewel ik uiteindelijk als 10e finishte was ik niet tevreden. De hele race had ik niet lekker op de motor gezeten, o.a. door de natte plekke hier en daar en de ‘oplettendheid’ betreffende natte kerbs en witte lijnen… Dat bleek ook wel met een snelste tijd van 1:49,5

Om 15:50u zou de tweede race starten, vanaf een 10e startplaats. Net toen we zouden gaan opstellen zagen we in de richting van de Zuidlus een grote waas met regen aankomen…
Wauw, wat een timing… Wederom geen tijd om regenbanden te steken, maar na een korte blik op buienradar leek dat ook niet nodig. Het was 1 bui, waarna het weer droog zou zijn.
In de opwarm ronde zou de waas met regen de Zuidlus daadwerkelijk bereiken en nog voor we de Bult hadden bereikt zwaaiden er al rode vlaggen langs de baan.
Iedereen weer naar binnen, waar de wedstrijdleiding aangaf de bui even te willen afwachten. Niet erg eerlijk t.o.v. de rijders die regenbanden hadden gemonteerd. Na wat overleg werden we de paddock opgestuurd en zou er omgeroepen worden wanneer we ons moesten gaan melden. De rijders op regenbanden kregen ook nog de kans om hun banden te wisselen, wat wel nodig bleek. Na wat minuten wachten konden we om 14:05u gaan opstellen, de baan was helemaal droog. Wederom had ik een fatsoenlijke start voor mijn doen en na wat schermutselingen in de eerste ronde, waarbij #12 het grootste slachtoffer werd toen hij het Meeuwenmeer uit werd gedrukt, ontstond er een mooi gevecht met hem.
In de tweede ronde kwam hij de Strubbe beter uit, maar kon ik counteren de Ruskenhoek in. De ronde erna zouden we weer aansluiten bij #134, die zijn ‘midcorner’ snelheid nog niet had weten te verbeteren. “Nog niet”, wat heet, zijn tweede race op een 1000cc fiets!!
Ik kon hem wederom in de Stekkenwal voorbij steken om weer een gaatje te gaan slaan in de Zuidlus. Twee ronden later zou #12 weer naast me rijden op de Veenslang, maar hij zat net als #344 in de vorige race aan de verkeerde kant voor de rechter knik naar de Ruskenhoek.
Maar het zou niet lang duren voordat hij voorbij zou komen in Mandeveen-Duikersloot. Samen met de Strubbe krijg ik daar maar niet de snelheid omhoog genoeg om de aansluiting met de kopgroep te behalen. Hierna zou #12 een klein gaatje slaan, om uiteindelijk in de laatste ronde toch weer terug te vallen. Bij het uitkomen van de Strubbe bleef ik op dezelfde afstand achter hem rijden, waardoor ik in de Ruskenhoek het gaatje dicht kon rijden, om vervolgens in de Stekkenwal een definitieve aanval in te zetten. Dan de deur dicht zien te houden tot aan de Ramshoek, waar ik altijd nog wat meters weet te pakken, om vervolgens als 9e over de streep te komen met een snelste tijd van 1:48,603 in de laatste ronde.

Al met al mogen we niet klagen over de resultaten en na een blik op de stand in het kampioenschap hebben we zelfs nog een kans om in de top 10 te eindigen dit jaar.
Maar er is nog wel wat werk aan de winkel om het vertrouwen omhoog te krijgen bij het uitkomen van de Strubbe en Duikersloot, want daar verliezen we nog altijd tijd.
Op naar Zandvoort op 8 september!!!

 

R.L. Cup – Nürburgring, 3 augustus 2014

De eerste heuse endurance wedstrijd ooit voor het JFB-Racing team was aangebroken, waar we samen met Hagebeuk racing (Johan) onderdeel uit zouden gaan maken van het 555 Racing team ( Frank ). Na een korte nacht worden we op 3 augustus om 6:15 wakker in pitbox nr.17 van de Nürburgring in de Duitse Eifel. De avond ervoor zou het tot laat onrustig blijven in de pitboxen door sleutelende Duitsers en een paar irritante Duitse pubers van een Duitse vader die eerder op de avond een poging had gedaan om 1 van onze motoren te elimineren… Gelukkig voor deze Duitser bleef de schade beperkt tot een afgebroken koppelingshendel. Dit was even een hele andere ervaring met Duitsers als die we normaal tijdens vakantie en werk ervaren.

Maar goed, het zou een voornamelijk droge dag worden, dus met frisse moed begonnen we aan het ontbijt. ’s Ochtends vroeg (omstreeks 7:00 uur) nog even snel langs de keuring, om vervolgens om 8 uur aan de vrije training te beginnen. We hadden afgesproken om 4 rondjes te rijden, waarna middels het pitbord aangegeven zou worden dat we de pits zouden opzoeken om te wisselen. Na een week van oefenen op de playstation was het dan eindelijk zover, de eerste meters op de legendarische Nürburgring. De eerste paar ronden zou ik me verbazen over hoe smal een aantal bochten leken te zijn in vergelijking met de playstation. De derde en de vierde bocht liggen veel dichter op elkaar dan in Gran Turismo en de zesde bocht is ook wat krapper als in het spel. Verder door bleek de combinatie na de Schumacher S ook wat krapper en de laatste bocht zou ook niet hetzelfde als in Gran Tusrismo zijn.
Gelukkig ging wel alles dezelfde kant op 😉 Van deze training zijn geen rondetijden vrijgegeven, maar het doel was toch vooral om de baan beter te leren kennen, een gevoel voor ritme op te bouwen en de motor zo goed mogelijk aan te voelen m.b.t. de vering afstelling.
De motor voelde goed aan, maar het gevoel voor ritme bleef uit in de vijf rondjes die ik kon rijden. Bij het ingaan van de 5e ronde stak ik ook mijn been maar uit, ten teken dat ik zou gaan wisselen, want ik had allerlei pitborden gezien, maar niet de juiste.
Daar kwam nog een extra discipline aan de orde, namelijk het snel wisselen van de transponder en niet te hard rijden in de pitsstraat. Ook hier zag ik te laat waar ik zijn moest en kwam helemaal verkeerd naast Johan te staan voor een snelle wissel. Gelukkig ging het nog nergens om!

Om half 10 stond de kwalificatie gepland van drie kwartier.
We zouden dezelfde volgorde qua rijders aanhouden, dus ik zou beginnen, daarna Johan en als afsluiter zou Frank ongeveer 15 minuten rijden tot de vlag zou vallen. Als tweede doel naast een snelle ronde, moesten we het pitbord zien te lokaliseren aan de pit muur, want die hadden we niet kunnen vinden in de vrije training. Goed zoeken naar herkenningspunten dus.
Na bijna alle versnellingen opgeschreven te hebben op mijn plattegrondje van de baan, kon ik in mijn run de baan iets meer aanvallen om de rondetijden naar beneden te krijgen. Dit werkte goed, want in mijn tweede ronde van vier zetten we een 2:15,485 op de klok. Johan zou het rustiger aan doen met een 2:22,634 en Frank zou behoorlijk vlammen in zijn run met een 2:11,982 welke betekende dat Johan om 11:30u vanaf plek 19 de Le Mans start zou doen en daarmee vanzelfsprekend de 6 uurs race zou beginnen.

Na een pauze van ruim een uur was het moment van starten daar. Het plan was om runs van 40 minuten te maken, zodat we niet helemaal in het rode van de conditie zouden komen te rijden. Johan zou de start doen, ik zou de tweede run doen en Frank zou als derde zijn run rijden, waarna het rouleren weer opnieuw begon.
Na zo’n 40 minuten was het tijd voor mijn eerste run. Met nog 5 minuten te gaan zat ik al helemaal klaar, ik had er zin in. Na een seintje vanaf de pitmuur wisten we dat Johan over 2 minuten voor de box zou staan. Samen met John (onze gelegenheidstransponderoverzetter) stonden we klaar om Johan af te lossen. Het overzetten van de transponder verliep vlekkeloos, maar bij het wegrijden wilde de eerste versnelling twee keer niet pakken… Na wat gejengel met het gas en de koppeling waren we dan toch onderweg. Volgende run maar zorgen dat de fiets al in z’n 1 staat tijdens het wisselen. In deze eerste run kon ik in een lekker ritme komen en reed behoorlijk ontspannen mijn ronden. Er deden zich vrijwel geen gekke en/of onverwachte situaties voor en na 40 minuten gooide onze ‘gelegenheidsteammanager’ Linda het pitbord naar buiten met de boodschap dat het tijd was om te wisselen. Even het beentje uitsteken ter bevestiging (waar gelijk de kramp in schoot!) en na een zo clean mogelijke laatste ronde dook ik de pits in, op weg naar de aflossing, oftewel Frank. Netjes op de snelheid letten en op de juiste plek stoppen, zodat John weer zo goed mogelijk bij de transponder kon en hatsaa, Frank was onderweg. De eerste run zat er op, hoe gaaf! Ik had een aantal rijders ingehaald en er maar een paar voorbij zien komen.

Tot de volgende run zou ik zo’n 1,5 uur de tijd hebben om bij te komen, te eten en me weer op te laden. Ik had me in ieder geval voorgenomen om m’n pak weer aan te trekken op het moment dat Johan de baan op zou rijden. Je weet nooit wat er kan gebeuren, dus een beetje paraatheid leek me niet verkeerd. Dat bleek niet helemaal een verkeerde gedachte, want eerder (een rondje of 5) dan gepland had Johan aangegeven naar binnen te komen.
Achteraf bleek zijn nieuwe pak niet helemaal goed te zitten, waardoor zijn rechterarm werd afgekneld. Dat was wel balen, want tot het probleem had hij een lekker tempo te pakken. Maar goed, helm op, motor naar buiten en in de versnelling, wachten op de transponder en gaan met die banaan.
Ik kon wederom een lekker ritme te pakken krijgen en na een aantal ronden begon het me op te vallen dat het steeds rustiger werd op de baan…
Had ik iets gemist? Een rode vlag kon het niet zijn, want in de briefing vertelde men dat er gebruik werd gemaakt van zogenoemde ‘intervention cars’ die een gecrashte rijder afschermde voor de overige rijders, die op hun beurt de plek van de crash onder dubbel geel zouden passeren.
Na een paar ronden realiseerde ik me dat er ondertussen gewoon heel wat uitvallers waren. Het maakte de baan vrij voor een goede run, want in deze tweede zou ik mijn snelste tijd van de dag rijden met een 2:13.977. Na zo’n 40 minuten kreeg ik weer het pitbord te zien en stond Frank klaar om het stokje…, euh, de transponder over te nemen. Ik was behoorlijk af toen ik de tweede run had voltooid. Een gevoel van diep respect trof me m.b.t. de profs die in één race van 40 minuten gemiddeld zo’n 25 ronden wegrijden. Om nog maar te zwijgen van de endurance coureurs, die een uur lang hun rondjes wegtikken op een tempo waar wij stervelingen “U” tegen zeggen. Maar dat mocht de pret niet drukken, ik had weer lekker gereden.

Toen Johan met zijn laatste run bezig was, realiseerde ik me dat ik in het huidige schema een run van 40 minuten zou rijden, waarna er voor Frank nog een kwartiertje te rijden zou zijn tot de finish. Maar dat bleek Linda ook al geconstateerd te hebben en die kwam dan ook vertellen dat ze mijn run een half uur zou laten duren, zodat Frank ook nog een half uur zou rijden tot aan de finish vlag. Een prima plan, want nog eens 40 minuten zag ik toch een klein beetje tegenop.

Na een run van 16 ronden kwam Johan op het geplande tijdstip binnen en begon ik aan mijn laatste run. Ik probeerde zo constant mogelijk te rijden, maar de vermoeidheid begon zich aan te dienen. Met 6 van de 10 ronden in de 2:17 mogen we achteraf met deze laatste run ook zeer tevreden zijn.
Het was behoorlijk leeg op de baan en op een akkefietje na met een BMW die niet erg makkelijk inhaalde terwijl ik blauwe vlaggen kreeg, verliep de sessie vlekkeloos. Na 30 minuten kwam het pitbord naar buiten en kwam ik naar binnen om Frank voor een laatste keer de transponder te brengen.
Ik was behoorlijk op, wat een slijtage slag. Met sessies van twee maal 15 minuten, twee runs van 40 minuten en een laatste run van 30 minuten hadden we onze rijtijd wel gehad voor vandaag. Nog snel even gedouched om Frank de race te zien uitrijden en het feest was compleet. Na 6 uur racen sloten we de race af als 15e in onze klasse en als 19e overall. Een positie waar we als wildcard team tevreden mee kunnen zijn, aangezien vele Duitse deelnemers vast een stuk vaker op de Nürburgring rijden.

Bij deze wil ik nogmaals iedereen die ons geholpen heeft ontzettend bedanken,
zonder jullie hulp was het ons niet gelukt!!!!!!! 😀

Startnummer 107 – Team: 555 Racing
Rijders: Hagebeuk, Johan / Bultman, Jan / Teunissen, Frank

2:27.345 1 2:17.165 2 2:18.934 3 2:19.079 4 2:17.115 5 2:15.841 6 2:15.987 7 2:17.554 8 2:17.073 9 2:15.081 10 2:16.342 11 2:16.381 12 2:16.760 13 2:18.957 14 2:17.977 15 2:17.431 16 2:17.917 17 2:17.894 18 2:29.866 pit

2:52.632 20 2:17.731 21 2:18.158 22 2:17.127 23 2:16.098 24 2:17.555 25 2:15.434 26 2:16.693 27 2:16.858 28 2:16.092 29 2:17.101 30 2:16.121 31 2:16.113 32 2:15.662 33 2:16.150 34 2:14.716 35 2:18.255 36 2:31.945 pit

2:58.433 38 2:17.833 39 2:15.898 40 2:13.259 41 2:13.698 42 2:14.891 43 2:16.750 44 2:23.677 45 2:13.264 46 2:17.783 47 2:14.445 48 2:14.349 49 2:13.375 50 2:12.010 51 2:12.991 52 2:15.080 53 2:12.755 54 2:13.481 55 2:14.270 56 2:15.517 57 2:17.088 58 2:26.160 pit

2:54.586 60 2:18.931 61 2:16.689 62 2:16.021 63 2:16.856 64 2:18.321 65 2:17.261 66 2:18.788 67 2:18.035 68 2:18.411 69 2:18.624 70 2:22.414 71 2:31.697 72 2:44.783 pit

2:55.653 74 2:16.401 75 2:17.739 76 2:17.183 77 2:16.589 78 2:16.705 79 2:16.163 80 2:18.005 81 2:16.185 82 2:13.977 83 2:15.121 84 2:15.076 85 2:15.388 86 2:14.761 87 2:14.963 88 2:14.969 89 2:15.158 90 2:14.080 91 2:16.306 92 2:24.215 pit

2:51.955 94 2:17.013 95 2:14.607 96 2:12.553 97 2:13.640 98 2:13.724 99 2:13.884 100 2:13.064 101 2:12.409 102 2:12.560 103 2:12.316 104
2:13.040 105 2:15.186 106 2:13.569 107 2:12.338 108 2:13.529 109 2:14.917 110 2:16.191 111 2:15.364 112 2:17.674 113 2:21.496 pit

2:56.813 115 2:20.508 116 2:19.665 117 2:19.994 118 2:18.898 119 2:18.265 120 2:18.629 121 2:19.627 122 2:19.543 123 2:18.921 124 2:18.446 125 2:17.692 126 2:20.422 127 2:20.744 128 2:20.301 129 2:18.230 130 2:18.639 131 2:28.876 pit

2:55.431 133 2:17.465 134 2:17.054 135 2:17.026 136 2:17.222 137 2:16.303 138 2:16.034 139 2:19.312 140 2:17.092 141 2:17.096 142 2:16.827 143 2:28.821 pit

2:48.822 145 2:14.667 146 2:18.338 147 2:16.897 148 2:19.098 149 2:16.027 150 2:16.082 151 2:14.282 152