Zolder, 18 juli. Race drie van ons seizoen.

Na een woelige nacht van 17 op 18 juli was het dan zo ver. De derde racedag brak aan voor het JFB-Racing team. Voor de trainingen hadden we besloten om de vering te laten staan in dezelfde set-up als op Zandvoort, na de wel zeer geslaagde resultaten daar.

Om 9:40u stond de vrije training voor de S3 op het programma. Het was twee jaar geleden dat we op Zolder hadden gereden, maar gezien het vertrouwen in de YZF-R1 schreven we toch voor de snelste groep in. Die eerste training zou een chaotische worden. De tweede keer op Zolder, maar eigenlijk de eerste vanwege de andere motorfiets, stond in het teken van de juiste versnellingen vinden voor de diverse bochten en enig vorm van ritme op te bouwen. Dat laatste mislukte in ieder geval compleet. Onderhand iedere ronde reed ik andere versnellingen en zat ik te hoog of te laag in de versnellingen bij het insturen en uitkomen van bochten. Dan weer in de eerste, dan weer in de derde een bocht door, dan toch maar weer in de tweede, DRAMA!!! Na die eerste sessie had ik dan ook geen tevreden gevoel en dat zou blijken met een snelste ronde van 1:49,256 en een twintigste plek…. #$%@#!!!!

Voor de kwalificatie zouden we de juiste versnellingen per bocht helder moeten krijgen. Plattegrond erbij en schrijven dus! Na een aantal keren doornemen hadden we alles helder op één punt na. Dat zou ik tijdens de kwalificatie dan maar doen. Met meer duidelijkheid ging ik de baan op en was het doel om in een goed ritme te komen, wat meestal tot goede rondetijden leidt.
Bij het oprijden van de baan was het hele veld al onderweg, dus ik kwam mooi in de vrije ruimte de baan op. Na een paar rondjes kwamen er twee uit de top 5 voorbij en verder kon ik dan ook ongestoord de ronden aftikken. Het beoogde ritme kwam er nu wel en na afloop van de training stonden we op een tiende(!) tijd getraind, met een 1:44,853, een nieuw PR!!! Ik had verwacht sneller te gaan dan in de vrije training, maar zo veel sneller! Dat bood perspectief en vooral ook een zeer tevreden gevoel.

Met de tiende tijd hadden we een plek op de derde startrij bemachtigd, links van het midden. Dit omdat er op Zolder wel vier man per rij staan in tegenstelling tot op Assen en Zandvoort. Een strategie voor de race was er niet, goed starten en zo hard mogelijk rijden. En een goede start had ik!!! Als vijfde de eerste bocht in en als vierde de tweede bocht! YIIIHAAAA!!! Een klein gaatje naar de derde man voor me en daar dan nog maar twee man voor! Geweldig! Ik kon een goed tempo pakken in de eerste ronde en probeerde zo vloeiend mogelijk te rijden. Bij het aanremmen van de Jacky Ickx chicane bleek de eerste man het grind in te zijn gegaan en reed ik zelfs derde!!! Helaas maakte ik aan het eind van de tweede ronde een schakelfout bij het aanremmen voor de Bolderberg haarspeldbocht. In plaats van de tweede versnelling, schakelde ik naar de eerste versnelling, waardoor alle ‘rol’ eruit was. Tot overmaat van ramp schakelden ik bij het uitaccelereren ook nog is in de neutraal, waardoor er direct twee man voorbij kwam vliegen… #$%@#!!!! Een halve ronde later kwam #555 ook nog voorbij en reed ik op een achtste plek. Het groepje voor me ging te snel om bij aan te pikken, dus ik koos ervoor om de race gecontroleerd uit te rijden, aangezien er een grote leegte achter me was. Door een diskwalificatie sleepten we in de stand nog een zevende plek binnen, met weer een PR van 1:44,258!

Door de behaalde zevende plek zouden we de tweede race vanaf de tweede rij starten. Het doel voor deze race was eerlijk gezegd om zo min mogelijk posities te verliezen. Conditioneel gezien zijn we niet in topvorm door een knieblessure en het was ontzettend warm de 18e (30+ °C). Maar goed, ik zou vanzelfsprekend wel weer mijn uiterste best doen om zo hoog mogelijk te eindigen. Helaas ging de start heel wat minder als de eerste race. In de eerste drie bochten zat ik middenin het gedrang en volledig opgesloten. Er kwam een man of drie, vier voorbij en even zag het er niet al te best uit. Na een paar ronden konden we aanpikken bij #399. Na wat bestuderen zou ik er langs proberen te gaan. Het werd me wel wat makkelijk gemaakt, want #399 maakte een remfout in de Jacky Ickx chicane, waardoor we er op het rechte stuk zonder veel moeite voorbij reden. En toen sloeg de schrik een paar ronden later even behoorlijk toe. Bij het aanremmen van de Bianchi bocht had ik ineens veel minder remdruk! Oei! Voor de kleine chicane ging ik vroeg in de remmen en pompend kreeg ik weer remdruk terug. Een ronde late hetzelfde verhaal, hmmmm. Omdat ik het alleen voor de Bianchi bocht had, dacht ik aan oververhitting in de eerste bochten. Korter remmen werd dan ook het plan. Dat leek te werken en ik kon de race uitrijden op de tiende positie. Later zou blijken dat het kortere remmen en harder de bocht in rollen zelfs weer een nieuw PR had opgeleverd van 1:43,982. Een goede strategie om mee te nemen naar Assen de 26e augustus.

Uiteindelijk hebben we een hele mooie dag gehad op circuit Zolder. Dit jaar beschikte de organisatie over een geluidsdag, waardoor er niemand naar huis werd gestuurd.
Hulde! Hopelijk kan dat in de toekomst zo blijven!
Voor wat betreft vertrouwen en de vering zijn we sinds de eerste race op Assen al heel ver verbeterd. De achterband toont nog wat vreemde slijtage waar we over gaan filosoferen, maar de balans is goed. Na het rijden van al deze PR’s kijken we enorm uit naar 26 augustus, wanneer we weer op Assen zullen rijden. Want daar staat het PR van de GSX-R600 nog overeind en dat kan natuurlijk niet.

Voor wie nog gaat, een fijne vakantie gewenst en tot de 26ste!