Na de races in Frankrijk, stonden op 16 en 17 augustus de races in Oschersleben op het programma. Oschersleben is een aparte baan en echt een uitdaging om een motor te hebben die goed remt, goed accelereert, maar ook nog eens goed stuurt..
Met de ervaring van vorig jaar hadden we een plan gemaakt voor de afstelling van de R1. Net als in Frankrijk hadden we op de 1e dag 4 sessies, met race 1 aan het einde van de dag. Dag 2 bestond wederom uit een warm up en vervolgens race 2.
Voordat de races aan bod komen, zijn er natuurlijk trainingen. In de 2e kwalificatie was ik mijn ronden aan het rijden, toen plots Alex#79 in de snelle S een totaal mislukte inhaalactie probeerde te plaatsen. Hoogstwaarschijnlijk van te ver weg ingezet om zijn ronde te redden, waardoor hij echter bij de apex mij ineens vol in de rug dook. Ik zette de motor rechtop en moest de grindbak en het gras door om rechtop te blijven. Achter mij hoorde ik Alex#79 tegen het asfalt gaan… Een ronde later zag ik de Suzuki en Alex#79 in de grindbak staan. Lekker bezig hoor…
’s Ochtends was er bij de briefing nog een relaas geweest over respect voor elkaar. Hier bleek op, maar ook zeker naast de baan weinig van. Op de baan niet m.b.t. bovenstaande moment, naast de baan niet, omdat het kennelijk aan het fatsoen ontbreekt om een gemaakte fout te komen erkennen, om nog niet eens over excuses te beginnen. Slechte zaak als we zo met elkaar om moeten gaan…

Dat gezegd hebbende, op naar race 1, die we vanaf p18 beginnen.
Ik kwam wederom goed van mijn plek toen de rode lichten uit gingen en kon in de eerste bocht de binnenkant pakken. Hierdoor kwam ik echter voor bocht 2 aan de buitenkant terecht, waardoor er weer wat rijders onder mij door kwamen. Bocht 2 uitgekomen kwam ik achter Jan#32 te rijden op zijn dikke Ducati. Aan het eind van de 1e ronde kwam Daniel#22 voorbij, waardoor er een groepje van 4 man voor me reed. Een aantal ronden reed ik op het vinketouw, waardoor ik wel goed de heren voor me kon bekijken.
Na een aantal ronden begon ik de aansluiting te verliezen en kwam Rob#74 langszij. Nog even bij Rob#74 aanpikken dan, wellicht kan ik nog meeliften naar het groepje. In het laatste vloeiende deel van de ronde kon ik steeds wat inlopen, maar op het stop&go gedeelte verloor ik dat weer. Rob#74 wist de aansluiting tot stand te brengen en vocht zich door het groepje heen. Een paar ronden later viel Daniel#22 sterk terug, vanwege een verdwenen linker voetsteun… Een ronde of 5 later kwam Henk#47 voorbij voor bocht 3.
In de veronderstelling dat het de laatste ronde was, plaatste ik een aanval in de laatste bocht. Bij het aanremmen voor bocht 1 stapte de achterkant opzij, maar ik kon corrigeren. Vervolgens kwam voor de snelle bocht 4 Vincent#30 voorbij waaien. Die had ik sinds de start niet meer gezien, haha!
Ik kon er net niet bij blijven en in de laatste bocht kwam Cliff#58 onder ons door, waarmee we op een ronde werden gezet. Nog een laatste sprint naar de lijn, wat Henk#47 ook nog probeerde. Gelukkig kwam hij 0,094 te kort, waarmee we op P15 werden afgevlagd.

Op zaterdag zou race 2 worden verreden. Net als in Frankrijk was de warm up nat, maar nu besloten we binnen te blijven. De weersvoorspelling voor de middag was droog en zonnig, dus in de warm up was alleen drama te behalen.
Om 14:00u ging het rode licht uit en kwamen we wederom netjes van de startplek weg. Bij de eerste bocht kon ik flink wat mensen voorbij remmen en sloot achter Rob#74 aan bocht 1 in, maar in de lange rechter erna kwam Henk#47 onder mij door. Bij het ingaan van bocht 1, remde ik Henk#47 voorbij, maar kwam niet helemaal lekker uit voor bocht 2. Ik kon Henk#47 echter voorblijven en ik kon de jacht op Rob#74 openen. In het stop&go gedeelte kon ik op mijn tandvlees bij blijven, maar in het vloeiende deel liep ik in. In ronde 3 haalde Rob#74 zijn voorganger, Niels#169, in en kwam hij pas echt op gang. Het tempo ging dusdanig omhoog dat ik moest lossen. Na een rondje of 3 kwam Rudmer#21 voorbij. Ok, kijken of ik met hem mee kan liften naar voren dan. Een ronde later konden we allebei Niels#169 voorbij. Rudmer#21 had al snel weer een klein gaatje geslagen en ik kon zien dat hij de groep voor hem aan het binnen hengelen was. Helaas bleef ik op dezelfde afstand van het groepje hangen en mijn enige hoop was dat er een geweldig gevecht zou losbarsten, wat de heren veel tijd zou kosten.
Helaas raakte mijn energie niveau ook aardig leeg, waardoor ik de groep, die nog wel flink in gevecht zat, moest laten lopen. Gelukkig zag ik op mijn pitbord wel dat het gat naar achteren toe ook steeds groter werd, dus ik besloot de race uit te rijden en niet verder te pushen. In mijn 13e ronde werd ik door Cliff#58 gelapt, net voor de chicane achterop. Bij het uitkomen kwam Danny#10 onder me door, die even klem kwam te zitten achter mij.
Die besloot mij te laten leven, wat hem wel een gaatje naar Cliff#58 opleverde. Uiteindelijk zou ik als 13e overall worden afgevlagd, met een snelste ronde van 1:35,5. Helaas ook in Oschersleben geen PR, maar het ritme wordt constanter en dat is heel wat waard.
Op 14 september rijden we weer op Assen en zullen dan weer gaan zien of de afstelling hier ook weer beter is geworden. We hebben er in ieder geval goed weer bij!